چکیده :
در این پروژه روش جدیدی برای تخصیص توان به ایستگاه‌های پایه‌ی مخابرات سیار در یک سیستم UMTS پیشنهاد شده است. هدف، تخصیص توان به هر ایستگاه پایه به گونه‌ای است که کیفیت سیگنال که با نسبت سیگنال به تداخل سنجیده می‌شود و همچنین سطح توان مورد نیاز کاربر برای تشخیص توسط ایستگاه پایه، حفظ شده در حالی‌که مصرف توان کمینه شود. ﻣﺴﺄﻟﻪی بهینه‌سازی چندهدفه‌ی حاصل با استفاده از الگوریتم ژنتیک حل شده است.نتایج نیز با حالتی که توان تمام ایستگاه‌های پایه در حالت بیشینه‌ی خود قرار دارد، مقایسه می‌شود. در این پروژه، شبیه‌سازی با استفاده از نرم‌افزار USPS بر مبنای داده‌های واقعی محیط صورت پذیرفته و منطقه‌ی مورد مطالعه، منطقه‌ی آزادشهر مشهد به مساحت 〖Km〗^2 6/5 می‌باشد. نتایج حاصل، کاهش چشم‌گیر مصرف انرژی در شبکه‌ی مخابراتی را نشان می‌دهد در حالی‌که پوشش رادیویی در هر دو حالت یکسان است. صرفه‌جویی در مصرف انرژی موجب کاهش هزینه‌ها، افزایش سودآوری و کاهش اثرات زیست‌محیطی می‌گردد
