چکیده
در این پروژه میخواهیم با استفاده از الگوریتم ژنتیک مکان بهینه برای ایستگاههای پایه را بدست آوریم.در مخابرات سلولی برای اینکه بتوانیم کل منطقه را تحت پوشش قرار دهیم، طراحی سلولی از اهمیت ویژهای برخوردار است و با طراحی بهینه سلول و جایابی مناسب ایستگاههای پایه میتوانیم با کمترین تعداد آنتن بهترین پوشش را داشته باشیم، درنتیجه سبب کاهش هزینه و تداخل کمتر بین آنتنها و کاهش نقاط کور میشود.
جایابی ایستگاههای پایه یک مسأله پیچیده است که عوامل مختلفی مانند شکل سلول، نوع آنتن، تعداد آنتنها، ارتفاع آنتنها، موقعیت شهری و ازدیاد جمعیت و غیره در تصمیمگیری برای موقعیت بهینه ایستگاههای پایه موثر است. منطقه تحت پوشش سلول، فاکتور بسیار مهمی برای پشتیبانی از مشتریان است و جایابی مناسب ایستگاههای پایه میتواند منطقه تحت پوشش سلول را بهینه کند. نحوه این طراحی با روشهای کلاسیک به سادگی میسر نیست، به همین دلیل از الگوریتمهای تکاملی برای بهینهسازی استفاده میشود و الگوریتم تکاملیمورد استفاده در این پروژه، الگوریتم ژنتیک است.
در روش پیشنهادی، با کمک الگوریتم ژنتیک و استفاده از تعداد ثابت ایستگاه پایه، بهترین پوشش برای کل منطقه بهدست آورده میشود و همچنین حداقل تعداد نقاط کور و تداخل را خواهیم داشت. منطقهی مورد نظر برای انجام شبیهسازی، منطقه آزاد شهر واقع در شهر مشهد است. این منطقه حد واسط بین بولوار آزادی، بزرگراه امام علی، بولوار سیدرضی و بولوار وکیل آباد است و مساحت آن 6/5 کیلومترمربع است. به کمک نسخهی متلب نرم افزارUSPS ، که با روش تحلیلی مبتنی بر ردگیری پرتو را شبیهسازی میکند، کارآیی روش پیشنهادی مورد بررسی قرار میگیرد. نتایج نشان میدهند، روش پیشنهادی کارآیی بسیار خوبی دارد و به بیشینه شدن پوشش شبکه و کمینه شدن تداخل میانجامد.
کلید واژه: مخابرات سلولی، ایستگاه های پایه، الگوریتم ژنتیک، نرم افزار USPS، نرم افزار متلب