چکیده
طی سالیان اخیر، نصب مولدین پراکنده با هدف اصلی کاهش تلفات و بهبود کیفیت توان به شدت توسعه یافته است. یکی از اولویتها در ساختار جدید سیستم قدرت، ساخت و راهاندازی مولدین پراکنده در نزدیکی مراکز بار به جای گسترش نیروگاههای بزرگ واقع در فاصله دور از مشتریان برای پاسخگویی افزایش تقاضای بار است. مکان و اندازه نصب مولدین پراکنده، همیشه یکی از چالشهای مهم و تاثیرگذار این اولویت بوده است.
در این پایاننامه، ضمن بیان روشهای مختلف جایابی و اتصال مولدین پراکنده، روشی مبتنی بر الگوریتم ژنتیک برای جایابی مولدین تولید پراکنده با اهداف کاهش تلفات سیستم، بهبود پروفیل ولتاژ و کاهش هزینههای اتصال و سرمایهگذاری مولد پراکنده با در نظر گرفتن طرح اتصال DG ارائه شده است. نتایج حاصل از شبیهسازی بر روی یک شبکۀ نمونۀ 14 باسه نشان میدهد که با استفاده از روش پیشنهادی، پروفیل ولتاژ شبکه در محدودۀ مجاز قرار میگیرد. همچنین باعث کاهش قابل ملاحظه تلفات شبکه خواهد شد، علاوه بر آن با انجام این کار، از نیاز شبکه به توسعه جهت جبران تلفات و پاسخگویی به افزایش بار نیز کاسته میشود. در نهایت نتایج شبیهسازی نشان میدهد با جابجایی ظرفیت DG در باسهای کاندید میتوان علاوه بر برآورده کردن اهداف خواسته شده، کاهش قابل ملاحظهای در هزینه سرمایهگذاری DG ایجاد کرد.
کلمات کلیدی: تولید پراکنده، طرح اتصال به شبکه، هزینههای سرمایهگذاری، الگوریتم ژنتیک، شبکۀ توزیع، جایابی بهینه