افزایش تابآوری سیستم قدرت با در نظر گرفتن کلیدزنی بهینه تولیدات پراکنده در مسأله در مدار قرار گرفتن واحدهای نیروگاهی
تکرار نام مولف :
معین منعمی
سال نشر :
1396
صفحه شمار:
53ص
یادداشت
چکیده
حوادث و بلایای طبیعی، سوانح و اقدامات خرابکارانه، حوادثی نادر و غیر قابل پیشبینی با احتمال وقوع کم هستند که تاثیرات شدیدی به دنبال دارند و خسارات سنگینی را بر سیستمهای قدرت تحمیل مینمایند. به منظور کاهش تبعات ناشی از خاموشی و آسیبپذیری سیستمهای قدرت در برابر این رویدادها، در چند سال گذشته رویکردهای جدیدی در مطالعات سیستم تحت عنوان تابآوری سیستمهای قدرت به عنوان یک مفهوم جدیدی در صنعت برق از اهمیت ویژهای برخوردار شده است.
این پایاننامه، با هدف افزایش تابآوری شبکه در برابر حوادث نادر وشدید که منجر به بروز ناپایداریهای مختلف و خاموشیهای گسترده میشود به معرفی مدلهایی تابآور برای کنترل فرکانس شبکه و مدیریت تراکم خطوط انتقال در مسأله در مدار قرار گرفتن واحدهای نیروگاهی میپردازد. از این رو با در نظر گرفتن نرخ تغییرات فرکانس شبکه به عنوان شاخصی جدید برای تابآوری سیستم، در مقابل حوادثی شدید که منجر به خروج واحدها و ناپایداریهای فرکانسی میشود، به معرفی مدل تابآور کنترل فرکانسی ورود و خروج واحدهای حرارتی میپردازد. این مدل با استفاده از مسأله کلیدزنی بهینه واحدهای تولید پراکنده، قراردادهای قطع بار اضطراری و استفاده از حذف بار فرکانسی تطبیقی خودکار روشی موثر برای حل مسأله در مدار قرار گرفتن واحدهای نیروگاهی به منظور جلوگیری از ناپایداری فرکانسی شبکه ارائه مینماید و در هنگام وقوع حادثه نقطه کار سیستم را در حالتی پایدار نزدیک به نقطه بهینه قرار میدهد. در قسمت دیگری از مطالعات مدلی تابآور با استفاده از کلیدزنی واحدهای جبرانساز و ذخیرهسازها برای مدیریت تراکم خطوط انتقال ارائه میشود و اثر کلیدزنی بهینه بر رفع تراکم در ترکیب با مسأله در مدار قرار گرفتن واحدهای نیروگاهی مورد بررسی و ارزیابی قرار میگیرد.
بنابراین هدف از نگارش این پایاننامه، معرفی مدلهایی تابآور برای حل مسأله برنامهریزی ورود و خروج واحدهای نیروگاهی در برخورد با مسایلی همچون کنترل فرکانس و یا مدیریت تراکم خطوط انتقال شبکه میباشد تا تابآوری سیستم در برابر حوادث نادر و شدید افزایش یابد.
تمام مراحل شبیهسازی این پایاننامه در نرمافزار MATLAB بر روی شبکه استاندارد 57 و 30 باسه IEEE انجام شده است. نتایج شبیهسازی نشاندهنده اثربخش بودن مدلهای پیشنهادی در افزایش تابآوری شبکه و رفع مشکلات فرکانسی و تراکم خطوط انتقال میباشد