چکیده
بعضی مواقع به دلیل فشارهای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، نظامی و ... لازم است پروژه زودتر از زمان برنامهریزی شده به اتمام برسد. در چنین شرایطی یکی از رویکردهای ممکن برای کوتاه کردن زمان اجرای پروژه، تسریع در اجرای برخی فعالیتها است. کاهش زمان اجرای فعالیتها از زمان معمولی به کوتاهتر همراه با صرف هزینه است، در مقابل با کاهش زمان تکمیل پروژه صرفهجوییهایی نصیب پیمانکاران و صاحبان کار میشود. در این تحقیق نیز هدف، بهینه کردن هزینه است و همچنین برآورد بهترین زمان اجرای پروژه که به زمان برنامهریزی شده نزدیک باشد. به این منظور از دو روش الگوریتم ژنتیک چندهدفه با مرتبسازی نامغلوب (NSGA-II) و الگوریتم بهینهسازی چندهدفه مبتنی بر تجزیه (MOEA/D) بهره گرفته شده است.
روشهای ذکر شده در این تحقیق برای موازنهی زمان و هزینه، استفاده شدهاند و عملکرد آنها با چند روش دیگر مقایسه شده است. در این راستا پنج مطالعهی موردی با پارامترهایی در فضای قطعی درنظر گرفته شده که در این مطالعهها عملکرد دو روش NSGA-II و MOEA/D به ترتیب با روشهای الگوریتم ژنتیک با استفاده از رویکرد وزن تطبیقی اصلاح شده (MAWA) و الگوریتم بهینهسازی جامعهی مورچگان (ACO) مقایسه شدهاند. نتایج حاصل نشاندهندهی این است که روش NSGA-II از تمامی روشهای فوقالذکر نتایج مطلوبتری دارد، همچنین نتایج روش MOEA/D از چند جنبه، مناسب ارزیابی شده است. در نهایت میتوان گفت الگوریتم ژنتیک NSGA-II در حل مسألهی موازنهی زمان و هزینه قابلیت ویژهای دارد.
کلمات کلیدی:
الگوریتم ژنتیک، موازنهی زمان و هزینه، تصمیمگیری چندهدفه، روش NSGA-II، روش MOEA/D