طبقهبندی تصاویر با استفاده از کدینگ خطی : محمد حسن مالکی
سال نشر :
1397
صفحه شمار:
57 ص
یادداشت
چکیده
کدینگ ویژگی یکی از اجزاء اصلی در سیستمهای طبقهبندی تصویر میباشد، که یکی از مهمترین روش کدینگ ویژگی، کدینگ خطی میباشد. در روشهای کدینگ قبلی نظیر کدینگ کوانتیزاسیون برداری (VQ) و کدینگ پراکنده (SC) مشکلاتی وجود داشت که در این پروژه از روش کدینگ خطی با محدودیتهای مختلفی برای غلبه بر این مشکلات بهره میگیریم. یکی از مشکلات روش کدینگ VQ این است که دارای خطای زیادی میباشد و از مشکلات SC این است که ممکن است ویژگیهای مشابه، ضرایب کدینگ کاملا متفاوتی داشته باشند. و بخاطر وجود محدودیت نُرم یک در تابع هدف ، تابع هدف بصورت تحلیلی قابل حل نیست. برای غلبه بر این مشکلات، از نسخههای مختلف کدینگ خطی استفاده میکنیم. نسخههای مختلف کدینگ خطی را میتوانیم با اعمال محدودیتهای متفاوت ایجاد کنیم. از نسخههای مختلف کدینگ خطی میتوان به کدینگ خطی با محدودیت محلی (LLC)، کدینگ فاصله خطی (LDC) و کدینگ خطی با محدودیت محلی با تنظیمکننده لاپلاسین (LapLLC) اشاره کرد،. در روش LLC، برای غلبه بر مشکل خطای کدینگ روش VQ، به جای اینکه هر ویژگی را با یک اتم دیکشنری کد کنیم از k همسایگی نزدیک از اتمها جهت کدینگ ویژگی استفاده میکنیم و این کار باعث کاهش خطای کدینگ میشود. و برای غلبه بر مشکل روش SC ، به جای محدودیت نُرم یک در تابع از محدودیت نُرم دو و محدودیت محلی و یک آستانهگذاری مناسب در تابع هدف LLC استفاده میکنیم، که با این روش هم پراکنده بودن ضرایب کدینگ تضمین میشود و هم اینکه ویژگیهای مشابه، ضرایب کدینگ مشابهی نیز دارند. در روش LDC ، از خطای تقریب خطی نیز برای کدینگ ویژگی استفاده میشود.
در این پروژه با استفاده از سه پایگاه داده، نقاط قوت LLC و LDC را نسبت به روشهای دیگر بررسی کردیم که در اکثر موارد خانواده کدینگ خطی دقت طبقهبندی خوبی را از خود نشان داد.