چکیده
در این پایاننامه، با استفاده از روشهای حل مسأله یادگیری تقویتی ، امکان افزایش بهینه ظرفیت در شبکههای مخابرات سیار سلولی، با بکارگیری روش قطاعبندی یکسان چرخشپذیر مورد بررسی قرار گرفته است. استفاده از روش قطاعبندی یکسان چرخشپذیر و گردش مناسب سکتورها در مواقع لزوم، میتواند سبب کاهش رد تقاضای مشترکین در مناطق پرتراکم و در نتیجه افزایش ظرفیت شبکه گردد. نحوه گردش سکتورها با توجه به توزیع غیریکنواخت مشترکین در ساعات و مناطق مختلف، به گونهای است که در هر مرحله در صورت وجود ظرفیت خالی در سایر سکتورها، ناحیه پرتراکم با تعداد سکتور بیشتری پوشش داده میشود. در این پایاننامه از الگوریتم یادگیری کیو که یکی از روشهای حل مسأله یادگیری تقویتی میباشد، جهت تعیین نحوه گردش و زاویه چرخش بهینه استفاده شده است.
مزیت بکارگیری الگوریتم یادگیری کیو در حل مسأله فوق در این است که در این روش یادگیری، عامل بدون داشتن مدل محیط و تنها از طریق سعی و خطا و تعامل مستقیم با محیط، عمل بهینه را یاد میگیرد. شبکه مورد بررسی در این پایاننامه شبکهای متشکل از دو سلول مخابراتی بوده که سکتورهای ایستگاه پایه در یکی از سلولها امکان چرخش در زوایا و جهتهای مختلف را دارا میباشد. نتایج شبیهسازیهای انجام شده نشان میدهد استفاده از الگوریتم فوق به خصوص در ساعات پرترافیک، باعث افزایش ظرفیت سیستم میگردد.
کلیدواژهها: مخابرات سیار، طراحی سلولی، قطاعبندی، یادگیری تقویتی، Q-learning