ارزیابی و بهبود کیفیت خدمات حمل و نقل عمومی با استفاده از رویکرد تلفیقی دادهکاوی و توسعه عملکرد کیفیت (مطالعه موردی: اتوبوسرانی مشهد) (1395) / کیانیان ، علیرضا، نویسنده
چکیده
امروزه مدیران دولتی به دنبال هدایت افراد بیشتر به سمت استفاده از حمل و نقل عمومی، با ارائهی خدمات بهتر هستند. این موضوع در کنترل ترافیک، کاهش آلودگی و ...، موثر میباشد. یکی از بهترین روشها برای ارزیابی کیفیت خدمات حمل و نقل عمومی، جمعآوری نظرات کاربران میباشد. به این صورت میتوان نقاط قوت و ضعف خدمات را از نقطه نظر کاربران درک نمود و برای بهبود آنها راهکارهایی اندیشید. اما یکی از مسائل مهم پیشرو، تفاوت نیاز مشتریان و ناهمگن بودن آنها میباشد که باید در نظر گرفته و این ناهمگنی کاهش یابد. همچنین ارائهی چارچوبی برای ارائهی راهکارهای بهبود سیستم حمل و نقل عمومی از شکافهای موجود در مطالعات پیشین میباشد. در این پایاننامه، ابتدا با استفاده از تحلیل خوشهای به خوشهبندی مشتریان حمل و نقل عمومی (اتوبوسرانی مشهد)، براساس خصوصیات مشترک آنان پرداخته شده است. با استفاده از این روش، تحلیل دقیقتری بر کیفیت حمل و نقل عمومی خواهیم داشت که بر خصوصیات مشتریان و شخصیسازی استراتژی بازاریابی استوار خواهد بود. پس از آن، با استفاده از دادههای بدست آمده از پرسشنامهی طراحی شده و درخت تصمیم، کیفیت خدمات حمل و نقل عمومی مورد ارزیابی قرار گرفته و عوامل مهم تاثیرگذار بر کیفیت برای هر یک از گروههای مشتریان تعیین و وزن آنها مشخص میشود. پس از آن با تشکیل خانه کیفیت و با رویکرد فرایند تحلیل شبکهای، یک مدل برنامهریزی آرمانی صفر و یک، با در نظر گرفتن محدودیت بودجه و قابلیت اجرا برای تعیین الزامات فنی، ارائه میشود. تلفیق ابزار خانه کیفیت با تحلیل های بدست آمده از بخش دادهکاوی، میتواند به مدیران در ارائهی راهکارهای بهتر یاری دهد. نتایج بخش خانه کیفیت نشان میدهد که افزایش تعداد اتوبوسها، بهبود و توسعه نرمافزاری و الگوریتمهای مورد استفاده و آموزش کارکنان، از مهمترین الزامات برای بهبود سطح کیفی موجود میباشند. پس از حل مدل، 17 الزام فنی از 20 الزام فنی موجود برای بهبود کیفیت با توجه به بودجه موجود انتخاب شد.
کلمات کلیدی
کیفیت خدمات اتوبوسرانی، حمل و نقل عمومی، دادهکاوی، تحلیل خوشهای، درخت تصمیم، خانه کیفیت برنامه ریزی آرمانی