با افزایش روزافزون استفاده از تکنولوژیهای بیسیم، پهنای باند قابل دسترس یکی از مهمترین نیازهای سیستمهای مخابراتی محسوب میشود. از طرفی از این طیف موجود استفاده بهینهای نمیشود. رادیوی مبتنی بر شناخت، یک تکنیک جدید برای بهرهبرداری مفیدتر از طیف میباشد. در این تکنیک، قسمتهایی از طیف که توسط کاربران اولیه، در بازهای از زمان مورد استفاده قرار نمیگیردتوسط کاربران ثانویه مورد استفاده قرار میگیرند، که این کاربران در اولویت پایینتری نسبت به کاربران اولیه قرار دارند. یافتن قسمتهای بیکار طیف، که در اصطلاح یافتن طیف نام دارد یکی از وظایف اصلی این رادیو محسوب میشود. آشکارسازی انرژی به عنوان یکی از روشهای یافتن طیف، اولین و سادهترین روش در اجرا میباشد. در این روش انرژی هر کانال محاسبه شده و با یک سطح آستانه مقایسه میشود و اگر از این سطح آستانه بزرگتر بود، حکم بر حضور کاربر اولیه در کانال میدهد. تعیین درست این سطح آستانه، یکی از مشکلات آشکارساز انرژی محسوب میشود، زیرا تعیین سطح آستانه نیاز به آگاهی از توان نویز دارد و تخمین درست توان نویز به علت خاصیت نوسانی توان نویز امری دشوار است که این تخمین غیر دقیق توان نویز را عدم قطعیت نویز مینامیم.
در راستای حل این مشکل سه روش یافتن طیف مبتنی بر انتخاب مدل، معرفی میشود، که نیاز به آگاهی از توان نویز و تعیین سطح آستانه ندارد. در روش اول که مدلها بر اساس نمونههای انرژی هر کانال انتخاب میشود، تعداد کانالهای اشغال، آرگمان مینیمم مقدار مدل میباشد اما دو روش دیگر که بر اساس معیارهای تئوری اطلاعات AIC و MDL عمل میکند، از مقادیر ویژه ماتریس کواریانس نمونههای انرژی هر کانال جهت تعیین مدلها استفاده میکند. در ادامه به علت پیچیدگی محاسبات در روشهای مبتنی بر تئوری اطلاعات، به جای محاسبه مقادیر ویژه ماتریس کواریانس از نمونههای انرژی هر کانال استفاده میشود و مشکل عدم قطعیت نویز را حل میکنیم