بررسی تأثیر ملاس چغندرقند بر روی خواص مکانیکی بتنهای حاوی سیمان ضدسولفات : رضا سلیمانی
سال نشر :
1397
صفحه شمار:
112ص
یادداشت
چکیده
در سال¬های اخیر راهکارهای جدیدی برای بهبود خواص رفتاری و مقاومتی بتن بخصوص زمان گیرش ارائه شده که یکی از این راهکارها استفاده از افزودنیهای شیمیایی و معدنی به بتن است. از سوی دیگر با توجه به فراوانی ضایعاتی همچون ملاس چغندرقند که به¬صورت دورریز و بدون استفاده در کارخانههای تولید شکر ، امکان بکارگیری این ماده بازیافتی در راستای بهبود خواص رفتاری بتن ضدسولفات وجود دارد که میتواند جنبه تحقیقی جدیدی را فراهم آورد. بر این اساس در پژوهش حاضر تلاش شده تا به بررسی تاثیر استفاده از ملاس چغندرقند به عنوان ماده افزودنی شیمیایی کنترلکننده زمان گیرش و بر خصوصیات رفتاری و مقاومتی نمونههای بتنی حاوی سیمان ضد سولفات پرداخته شود. به همین منظور با انجام مطالعات آزمایشگاهی و تهیه نمونههای بتنی مختلف حاوی سیمان ضدسولفات، تاثیر ملاس بر این نوع بتن ارزیابی شده است. نتایج آزمایش اسلامپ نشان می¬دهد که با افزودن درصد ملاس چغندرقند، اسلامپ بتن ضد سولفات نسبت به بتن شاهد افزایش مییابد. همچنین زمان گیرش اولیه و نهایی بتن بر اساس نتایج آزمایش نشان می¬دهد که با افزودن ملاس نسبت به بتن شاهد (بدون ملاس) تاحدودی افزایش مییابد و مقدار 2/0درصد از این نوع ماده افزودنی را میتوان به عنوان مقدار بهینه جهت دستیابی به بیشترین زمان گیرش اولیه و نهایی در نظر گرفت. علاوه بر این براساس نتایج آزمایش مقاومت فشاری در سنین مختلف 7، 28، 42 و 90 روزه بر نمونههای بتنی حاوی سیمان ضد سولفات با طرح اختلاطهای مختلف با افزودن ملاس با درصدهای وزنی متفاوت، این نتیجه حاصل شد که مقدار 2/0 درصد از ملاس را می¬توان به عنوان مقدار بهینه در جهت دستیابی به بیشترین مقاومت فشاری و کششی در نظر گرفت. در نهایت نتایج حاصل از آزمون ذوب و یخ متوالی بر روی نمونههای بتنی نشان داد که با افزودن درصد ملاس، میزان جداشدگی بتن و افت وزن آزمونه بتن، به¬طور پیوسته در حال کاهش بوده و میتوان گفت که افزودن ملاس به عنوان ماده شیمیایی کندگیرکننده به بتن، باعث استحکام بیشتر بتن در مقایسه با بتن شاهد (بدون ملاس) می¬شود.
واژههای کلیدی: ملاس چغندرقند، درصد بهینه، خواص مکانیکی بتن، سیمان ضدسولفات