چکیده
در یک گیرنده اولین طبقه تقویت کنندگی یک تقویت کننده کم نویز (LNA) می باشد که برای تقویت سیگنال های دریافتی از آنتن به کار می رود. طبقه LNA موجب می شود که نویز طبقات بعد به وسیله بهره آن کاهش یابد اما نویز خودش مستقیما به سیگنال ورودی تزریق می گردد. لذا یک پیش شرط تقویت کننده کم نویز افزودن نویز و اختلال بسیار مختصر به مدار است تا بازیابی سیگنال در طبقات بعد میسر گردد. فن آوری CMOS بدلیل ارزانی مطلوب ترین افزاره در طراحی مدارات مجتمع می باشد و استفاده از آرایش های CS و CG روشهای معمول در طراحی این نوع تقویت کننده ها می باشد. یک تقویت کننده سورس مشترک بطور ذاتی برای کاربردهای باند باریک مورد استفاده قرار میگیرد و نسبت به آرایش CG از عدد نویز مطلوب تر و بهره بالاتری برخوردار است. می توان با تمهیداتی از این آرایش جهت کاربردهای پهن باند تر نیز استفاده نمود که اساس ساز و کار این گزارش بر پایه آن می باشد. این تمهیدات شامل افزودن شبکه های RLC در در فرکانس های تشدیدی که باندازه کافی از یکدیگر جداسازی شده اند می باشد. این جداسازی بقدر مطلوب موجب پهن باند شدن تقویت کننده سورس مشترک گردیده که همزمان بطور ذاتی از عدد نویز و بهره خوبی برخوردار می باشد. در این گزارش توپولوژی های پایه و انواع تقویت کننده های کم نویز مورد بررسی قرار گرفته است. سپس تکنیک های جدید مورد استفاده در مقالات بررسی گردیده و یک نمونه از آن ها شبیه سازی و نتایج آن گزارش گردیده است. پس از آن دو مدار پیشنهادی در باند X بین 8 تا 12 گیگاهرتز طراحی و شبیه سازی شده است.
کلمات کلیدی: تقویت کننده های کم نویز
