تاثیر زاویه قرارگیری و فاصله افقی انکرها در سیستم انکراژ به منظور بررسی پایداری و تغییرشکل های گود
تکرار نام مولف :
حمید محبی
سال نشر :
1398
صفحه شمار:
100ص
یادداشت
چکیده
در سالهای اخیر با توجه به توسعه و گسترش شهرها و افزایش و تراکم جمعیت و تعداد طبقات زیرزمین، عمق گودبرداریها افزایشیافته است. لذا پایداری خاک جداره گودبرداری شده بهعنوان یکی از مسائل مهم در مهندسی ژئوتکنیک مطرح میباشد. یکی از روش های رایج اجرای سازه نگهبان استفاده از سیستم انکراژ و بلوک های بتنی است. در این پژوهش بررسی و تحلیل پارامتریک سیستم انکراژ مدنظر قرار گرفته است. در تحلیل پارامتریک با ثابت نگهداشتن سایر پارامترها و متغیر ساختن یک پارامتر مشخص، تأثیر آن در پایداری خاک و عملکرد سازه، مورد بررسی قرار گرفته است. در تحقیق حاضر، دو پارامتر فاصله افقی تاندون ها (انکرها) و زاویه (شیب) قرارگیری آنها متغیرهای مسئله هستند. بدین صورت که با ثابت فرض نمودن فاصله قائم و طول انکرها و سایر پارامترها و متغیر نمودن دو پارامتر فاصله افقی و زاویه، میزان تغییر شکل دیواره و ضریب اطمینان پایداری مورد بررسی قرار گرفته است. مدل سازی ها در نرم افزار اجزاء محدود Plaxis 2D انجام شده است. مدلسازی سیستم انکراژ و بلوک بتنی در نرم افزار Plaxis با نتایج دیوار پایدارسازی شده با همین سیستم در پروژه تکلار1 شهر تهران اعتبارسنجی شده است. خاک مورد استفاده در این پژوهش از نوع ماسه ای سیلتی درنظر گرفته شده است. از نتایج این پژوهش آن است که هر چه زاویه قرارگیری انکر کمتر باشد عملکرد آن بهتر است. برای زاویه قرارگیری انکر به میزان 45 درجه دیوار گود ناپایدار می گردد و در زاویه 30 درجه تغییرشکل های زیادی مشاهده شد. همچنین به طور کلی با افزایش فواصل افقی انکرها، جابجایی های افقی دیوار افزایش می یابد اما با توجه به ضرایب اطمینان پایداری گود، فواصل افقی 2 تا 3 متر در زاویه 10 درجه مناسب هستند.