مدیریت ساخت با استفاده از سیستم آخرین برنامه ریزان
تکرار نام مولف :
محسن زال
سال نشر :
1396
صفحه شمار:
86ص
یادداشت
چکیده
این پژوهش به مدیریت و کنترل روند تولید می پردازد و سعی دارد تا با ارائه یک راه کار نوین برای بهینه سازی زمانبندی، به تحویل با کیفیت و بدون تاخیر پروژه های عمرانی دست یابد.
سیستم آخرین برنامه ریزان در سال 1992 میلادی به عنوان ابزاری برای مدیریت ساخت، با استفاده از اصول ساخت و ساز ناب مطرح گردیده است. این سیستم برای افزایش قابلیت اطمینان جریان کار و کاهش تغییرات در برنامه زمانبندی به وسیله برقراری نظام منسجم گردهمایی افراد فعال در پروژه، روی کار آمده است. این سیستم که مراحل زمانبندی را در چهار سطح، و در جزئی ترین سطح فعالیت ها، انجام می دهد، به برنامه ریزان و منابع انسانی اجرای وظایف اجازه می دهد تا برنامه ریزی خود را موازی با زمان پروژه، به روزرسانی کنند. این امر سبب تولید یک برنامه زمانبندی واقع گرایانه می شود.
پس از جمع بندی مطالب پیرامون نحوه به کارگیری سیستم آخرین برنامه ریزان، سعی در ارائه این سیستم در پروژه ها و سازمان های عمرانی کشور شده است که پس از برگزاری جلسات و گفتگو فراوان، این نتیجه استنباط گردید که بنا به دلایلی، هنوز در ایران بستری برای اجرای این روش نوینِ مدیریت، مهیا نمی باشد. لذا در نهایت پس از اتمام تعاریف و عنوانِ نحوه به کار گیری سیستم آخرین برنامه ریزان در پروژه های عمرانی، با استفاده از تهیه پرسش نامه و تکمیل آن توسط جمعی از مدیران متخصص و با تجربه، یک لیست از دلایلی که منجر به عدم توانایی پروژه های عمرانی کشور برای استفاده از این طرح می شوند، به ترتیب اولویت از دیدگاه مصاحبه شوندگان گردآوری شده است.
واژگان کلیدی: آخرین برنامه ریزان، برنامه ریزی، زمانبندی، مدیریت ساخت، ساخت و ساز ناب
